قربون مست نگاهت قربونه چشمای ماهت قربونه گرمی دستات صدای آروم پاهات چرا بارونو ندیدی رفتن جونو ندیدی خستگیهامو ندیدی چرا اشکامو ندیدی مگه این دنیا چقدر بود بدی هاش چندتا سحر بود تو که تنهام نمی ذاشتی توی غمها نمیذاشتی گفتی با دوتا ستاره میشه آسمون بباره منمو گریه بارون غربت خیس خیابون...
نظرات شما عزیزان: